ماشین کوکی

شط مواج است و من آرام

در گوشه ای صلح فردا را خواب می بینم؛

و چه زود آرایه های بدیع خلقت واژگون می شوند

آن هنگام که رئیس جمهوری رسوا می شود؛

در پناه گرگ ها نمی توان خواب انقلاب دید

و آرام خوابید؛

حرف نشخوار آدمی است

علامه دهر نیستم

آدم خوبی هم نیستم

چون گاه و بی گاه هوای گناه می کنم

دلمشغولی حضرات، کرسی ریاست است و ایضا صندلی بانک

 من خاکی ام

رزمنده خاکی را در جبهه ی هویزه، در فاو دیده ام

در شام، در حلب، در موصل دیده ام

آدم خاکی را می شناسم

تمدن آدم های ماشینی به کارم نمی آید

چون تمدن گناه، تمدن شیطان است

کالباس چند است

ماشین کوکی چند است

حرف های این و آن چند است

آدم دلمرده به روزگار می خندد

وقتی گوشی های لمسی همدم نیمه شب های دختران باکره است

امروز جریده خوان روزنامه های شهرم

فردا به جنگ سرنوشت می روم

دم خروس خوب است، قسم حضرت عباس هم خوب است

چنته خالی است

فشنگ ها همه برجامی است

این قیام آیا خدایی است؟