پدر و مادر

خیلی خوبه که آدم به پدر و مادرش محبّت کنه

اونا رو دوس داشته باشه، عاشقشون باشه

وقتی حرفِ انتخاب باشه، اونا رو با دنیا عوض نکنه

دوس دارن تو پیری، مراقبشون باشه، اونا رو تنها نذاره

امّا بچه بزرگ میشه، ازدواج میکنه، میره سرِ زندگیش

یادش میره پدری بود، مادری بود

بجایی که شادشون کنه

اونارو تو غصه رها می کنه

پدر میگه ای کاش بچه دار نمی شدیم!

مادر میگه، ما هم بچه بودیم ولی اینجوریا نبودیم.